هیپوگلیسمی یا افت قند

افت قند عارضه شایع مصرف انسولین بیش از حد نیاز دارد. افت قند، خطرناک است و ممکن است در صورت عدم شناسایی و طولانی شدن منجر به بیهوشی، تشنج یا مرگ شود. پس باید قبل از رخداد عوارض درمان شود.

افت قند همراه با علائم زیر است:

1- علائم اولیه یا علائم نوروگلیکوپنیک: احساس ترس و اضطراب، دلشوره، تعرق، لرزش اندام­ها، احساس ضعف

2- علائم پیشرفته یا نروژنیک: کاهش سطح هوشیاری، تشنج، کما، مرگ.

تشخیص افت قند، چک قند توسط دستگاه حتمی می­شود. ممکن است علائم افت قند با شرایطی دیگر مانند ترس و اضطراب و یا ضربه به سر و بیهوشی ناشی از آن رخ دهد. پس برای شناسایی افت قند باید سطح قندخون چک شود. اگر قند با گلوکومتر زیر 70 باشد با تشخیص افت قند به سراغ درمان می­رویم.

درمان افت قند:

یک واحد کربوهیدرات در صورت امکان (توانایی خوردن و هوشیاری) به فرد می­خورانیم. 15 دقیقه بعد قند را چک می­کنیم و باید به بالای 70 برسد. اگر نرسیده بود این درمان را می­توان تا 2 نوبت دیگر (جمعاً 3 مرتبه) تکرار کرد. اگر پاسخ مناسب نداد یعنی افت قند مقاوم به درمان دارد. در افت قند مقاوم به درمان باید آمپول گلوکاگون (زیر ۲۰ کیلو وزن نیم سی­ سی و بالای 20 کیلو وزن یک سی­ سی) تزریق شود. روش تزریق مانند انسولین است. بلافاصله بعد از تزریق باید به اورژانس مراجعه کند تا رگ محیطی و تزریق قند وریدی شروع شد.